بسم الله الرحمن الرحیم

در قسمت قبل حرف از اخلاص پیش اومد

حالااخلاص چی هست؟

درکتاب سنن النبی صل اله علیه وآله آمده است که

(چون طولانیه یه مقادری از اون  رو مینویسم هرکی خواست کاملشو ببینه مورد 29ازفصل یک این کتاب شریف هست)

روزی پیامبر از جبرایل علیهماالسلام پرسیدند:

 اى جبرئیل، تفسیر اخلاص چیست؟گفت: با اخلاص کسى است که ازمردم چیزى نخواهد تا خود بدان دست یابد، و هرگاه به دست آورد بدان راضى‏مى‏شود، و اگر چیزى در دستش باقی ماند در راه خدا مى‏بخشد. و چون از مردم‏درخواستى نکرد به بندگى خود در برابر خداوند اقرار نموده، و اگر به چیزى دست‏یافت و بدان راضى شد پس از خداوند راضى شده و خداى بزرگ نیز از او راضى‏است. و اگر چیزى در راه خدا بخشید در حدّ وثوق و اعتماد به خداى خود قراردارد .

مادر آموزه های دینی خود میبینیم که برای هر عملی حتی کوچک ثواب های بیشماری نقل شده مثل نماز جماعت باثواب نجومی خود

خب ما اینهارو میبینیم که ثواب بدست آوردن کاری نداره اما اون چیزی که هست اینه که همه کار ازاول تا آخر فقط وفقط باید برای خدا باشه ولاغیر... البته نگهداشتن عمل هم خیلی مهمی هست

یه شب یکی ازرفقامون از حاج آقا عبدالحمیدی امام جماعتمون پرسید حاج آقا فلان کار مگه ثواب نداره؟ حاج آقا گفتن خیلی کارا هست که ثواب داره اما نگهداری ازاون سخته(چون ماجرا مال خیلی وقت پیشه به مضموم نقل میکنم)

طرف یه مدرسه میسازه آخرش میگه اسم واقف روبالاش بنویسید کل کارش ازدست میره (البته همیشه نه)

ودرآخراین قسمت سخنی ازاستادعزیزم بیان میکنم:

 البته تأکید ما بر اخلاص، به معنای کم‌رونق کردن کار خوب نیست، طبیعتاً آدم برای اینکه مخلص باشد، باید رفتار خوب هم داشته باشد و اعمال خوب هم انجام دهد. چون کمترین مرتبۀ اخلاص این است که آدم تمام قوت خودش را برای خدا بگذارد(أَدْنَى‏ حَدِّ الْإِخْلَاصِ‏ بَذْلُ الْعَبْدِ طَاقَتَهُ؛ مصباح‌الشریعه/ص37) نه اینکه فقط گاهی اوقات یک کاری برای خدا انجام دهد.